Алла Тағалаға иман келтірген мұсылман баласы оны көркем сипаттары арқылы тануы тиіс. Ұлы жаратушыны тану дәрежесіне қарай адамның оған деген махаббаты артып, үміті мен қорқуы күшейе түседі. Оны таныған сайын иманы күшейеді. Ұлы Жаратушысына деген жақындығын сезініп тақуалығы мен тәуекелі арта түседі. Ұлы иесін жеткілті түрде таныған адам ғана күнә атаулыдан бойын мейлінше алыс ұстап, түрлі күдікті ойлардан аулақ жүреді. Адам ақылы Ұлы Алланы толық танып біле алмайды. Өйткені адам шектеулі, ал Ол шексіз. Десек те, Оны құранда әрі хадистерде айтылған сипаттары арқылы танып білуге міндеттіміз.

Алла Тағала Құран Кәрімде: «Мен жындар мен адам баласын тек қана (мені танып) маған ғибадат етсін» деп жараттым дейді. Демек Алла Тағала бізді бұл дүниеге өзін мына жаратылысқа қарап танысын, білсін әрі құдіреті мен шеберлігінің алдында таңдана бас иіп, құлшылық етсін деп жіберген. Ендеше адам баласының ең басты міндеті – Ұлы Жаратушыны тану. Оның ұлылығын дәріптеп «Аллаһу әкбар» (Алла Тағалам сен қандай ұлысын!) деп мадақ айту. Иә, Оның Құдіреті мен шексіздігіне, ілімі мен теңдессіз ұлылығына мойынұсыну – құлшылықтың нағыз өзі. Намазымыздың әр рәкәғатында үнемі оқылатын «Фатиха» сүресіндегі: «Бүкіл мадақ та, мақтау да тек қана бүкіл әлемнің Раббысы – Аллаға тән» деудің мағынасы да осы болса керек.

Алла Тағала айтады: «Пендем Мені қандай деп ойласа, Мен ол үшін сондай боламын (яғни пендем рақымымнан үміттеніп, Мені рақымды деп білсе, Мен оны кешіріп жарылқаймын. Бұл мүмін пенденің сипаттамасы. Ал егер рақымымнан үміттенбей күдер үзіп, Мені азаптаушы деп білсе, оған сол азабым нәсіп болады). Ал Жаратушы Иенің рақымынан кәпірден өзге ешкім күдер үзбейді. Ол мені есіне алса, Мен онымен бірге боламын (яғни оны қолдап жәрдем беремін әрі бәледен сақтаймын). Ол мені іштей есіне алса, Мен де оны іштей есіме аламын. Ол адамдардың арасында есіне алса, Мен оны сол ортадан артық бір ортада есіме аламын (яғни «муқаррабун» періштелердің алдында). «Муқаррабун» сөзінің мағынасы: ерекше, жақын, өте жақын дегенді білдіреді. Бұл атау Жаратушы Иеге ерекше жақын болған төрт періштеге қатысты айтылады. Ол: Жәбірәйіл, Исрафил, Әзірәйіл, Микәйл періштелер. Пендем мағаны бір кез жақындаса (яғни аз да болса), Мен оған бір құлаш жақындаймын (пендем маған әміріме бойұсынумен жақындаса, Мен оған жарылқауым мен рақымымды жаудырамын). Егер Маған жүріп келсе, Мен оған қарай жүгіремін (яғни тілек қажетін орындауға асығамын) (Муслим). Ендеше, бізге сүйіспеншілікпен қарап таусылмас қымбат нығметтерді сыйлаған Ұлы Иемізге біз де сүйіспеншілікпен қарап бас иіп алғысымызды ғибадат арқылы білдіруіміз – ұмытылмас міндетіміз. Дана Абайдың: «Махаббатпен жаратқан адамзатты, сен де сүй Ол Алланы жаннан тәтті»,-деуі де сондықтан.

Ұзынкөл аудандық «Балықты»
мешітінің бас имамы
Е.С. Ажмахан